” U simboličkom smislu, ta zastava tamo je najnesrećniji trenutak po Crnu Goru od 1918. godine. Od tada, ovo je najcrnji dan u istoriji crnogorske države i nacije. Ta zastava je simbol pobjede ,,srpskog sveta“, trijumfa velikosrpskog nacionalizma u Crnoj Gori u izmijenjenoj formi. Opozicija treba da iskoristi sve institucionalne i vaninstitucionalne metode kako bi se tome oduprla, uključujući inicijativu za smjenu Mandića, ali treba razmišljati i o bojkotu Skupštine. Kad u kabinetu predsjednika Skupštine imate zastavu, koja je simbol velikosrpskog nacionalizma, da li vi dajete legitimitet ako sjedite tamo. To je pitanje za opoziciju da se odredi u odnosu na to”, poručio je Kalezić.

Komentarišući Mandićev doček Joanikija u Skupštini, razgovor u kojem šef parlamenta mitropolitu saopštava kojom dinamikom teku skupštinske aktivnosti, a Joanikije hvali rezultate institucije, Kalezić kaže da svjedočimo formalizaciji onih političkih odnosa koji su uspostavljeni pobjedom litijaške kontrarevolucije.

” Onog trenutka kad se Crkva Srbije aktivno umiješala u politički proces, a ona se i ranije bavila politikom van granica onoga što je pozitivna praksa, postala je ozbiljan i dominantan politički igrač. I to se najbolje vidjelo kroz odnos prema apostolskoj vladi, koja je stvorena u Manastiru Ostrog, a sad imamo drugu vrstu dinamike u kojoj srpska crkva u Crnoj Gori, nakon što je ostvarila kratkoročne političke interese u pogledu Zakona o slobodi vjeroispovijesti, sada na drugačiji način, malo manje vidan, upravlja političkim procesima. Mandić je izraz upravo te težnje da se, kroz institucije, crkvi ustupa politička moć. Mi smo svjedočili demonstraciji tog čina. To što smo vidjeli, protokolarno, suštinski i politički, zapravo je formalizacija tog novouspostavljenog odnosa u kojem je Crkva Srbije ona struktura koja politički upravlja dobrim dijelom izvršne, a evo i zakonodavne vlasti”, istakao je Kalezić.

To što na zvaničnom sajtu možemo čitati o Mandićevim vjerskim običajima, kad i gdje prisustvuje liturgiji i nalaganju badnjaka, Kalezić doživljava kao manifestaciju ,,tog novouspostavljenog političkog odnosa“.

” I mi kroz to vidimo dokaz za tvrdnju da je crkva ta koja je dominantan politički igrač trenutno u Crnoj Gori. Ne radi se samo tu o klerikalizaciji društva, to je jedan dio problema, već se radi o institucionalizaciji političke moći koju je crkva osvojila kroz miješanje u izborni proces 2020. I onda se to manifestuje i javnosti demonstrira i kroz objave na sajtovima ne samo Skupštine, već i nekih ministarstava, a istovremeno na taj način ti visoki državni funkcioneri šalju poruku lojalnosti toj vjerskoj organizaciji, odnosno onima koji tom organizacijom upravljaju, a znamo da se radi zapravo o Beogradu i Vučiću, odnosno režimu u Srbiji”, istakao je Kalezić.

Komentarišući najavu DPS-a da će podnijeti inicijativu za smjenu Mandića, Kalezić je upozorio da se to mora hitno desiti.

” Opozicija mora hitno tu inicijativu da formalizuje, iako možda ne postoji jasna većina da ona prođe, ali je važno da ta tema bude u fokusu javnosti. To su pravila opozicione igre i DPS konačno mora da ih prihvati i ponaša se u skladu sa tim i političkom realnošću. Kandidujete temu, institucionalno je procesuirate kako bi bila u fokusu javnosti, kako bi mogla da opstane i da se javnost njom bavi. Istovremeno, političke protivnike, u ovom slučaju dio parlamentarne većine, tjerate da se izjašnjavaju o nečemu što je za njih neprijatno. Oni intimno i suštinski podržavaju Mandića, ali nijesu baš komforni da to javno kažu. Ostvarujete dupli cilj za svoju političku opciju i DPS mora konačno da počne da se ponaša u skladu sa tim”, istakao je Kalezić.

Na pitanje da prokomentariše to što je iz DPS-a rečeno da će inicijativu podnijeti kada procijene da postoji šansa za njenu realizaciju, Kalezić je istakao da bi to bila greška u koracima.

” Jer se gubi politički momentum. Opozicija ne može da računa da se takve inicijative realizuju, jer onda bi bila vlast, imala bi većinu za to. Zadatak opozicije je da diktira tempo, nameće teme, pa čak iako nemaju mnogo šansi da budu uspješne. Ali je bitno da se o tome priča i da se stvara pritisak na vladajuću koaliciju”, kazao je Kalezić.

Osvrćući se na to što u dijelu većine, konkretno u PES-u, nemaju ništa protiv ponašanja Mandića i trobojke u njegovom kabinetu, Kalezić kaže da je ta partija nastala na krilima crkve, da su oni intimno i ideološki puno bliži Mandiću, a pojedini i ekstremniji od Mandića.

” Velikosrpski nacionalizam je gradivna, dominantna komponenta te partije. To što oni to vješto ili manje vješto pokušavaju da prikriju, to je krivica opozicije koja na tim temama ne insistira. Vidjeli bi koliko je to ideološki vrlo homogeno u odnosu na bivši DF. Meni je očekivano da gaje sličan sentiment spram Mandićevih poteza i u tome vidim slabost opozicije, koja te teme dovoljno ne afirmiše”, dodao je Kalezić.