Njena sestra, takođe poznata glumica, Elsa Agire, nije davala izjave povodom smrti. Komemoracija i kremacija održane su u pogrebnom zavodu Garsija Lopes u Meksiko Sitiju. Nacionalno udruženje glumaca (ANDA) izrazilo je saućešće porodici i kolegama, objavivši na društvenim mrežama: „Duboko žalimo zbog gubitka naše koleginice Alme Rose Agire. Počivala u miru.“
Alma Rosa Agire rođena je 19. februara 1929. godine u Siudad Huarezu, u državi Čihuahua. Njeni roditelji, Ema Huarez i Hesus Agire Kastiljo, obezbijedili su joj lagodno djetinjstvo, ali su tokom Drugog svjetskog rata izgubili finansijsku stabilnost i preselili se u Meksiko Siti.Godine 1945, zajedno sa sestrama Hildom i Elsom, učestvovala je na takmičenju koje je organizovala producentska kuća Clasa Films Mundiales. Istakla se talentom i dobila prvu ulogu u filmovima „Snažan pol“ (1946) reditelja Emilija Gonzalesa Murijela i „Desethiljaditi putnik“ (1946) u režiji Migela Morajte.
Tokom pedesetih godina postala je jedna od vodećih glumica meksičkog filma, pojavljujući se u ostvarenjima poput „Mi, daktilografkinje“ (1950) reditelja Gonzalesa Murijela, „želim da budem muškarac“ (1950) Renéa Kardone i „Grijeh biti žena“ (1955) Zakarijasa Gomeza Urkize. Ukupno je snimila oko 30 filmova.
Povukla se na vrhuncu karijere
Na vrhuncu slave, 1956. godine, odlučila je da napravi pauzu u karijeri kako bi zasnovala porodicu. Ubrzo se udala i rodila ćerku, ali se poslije razvoda 1957. vratila na filmsko platno filmom „Voli bližnjeg svog“ (1958) u režiji Tulija Demikelija. Već 1959. godine, zajedno sa sestrom Elsom, povukla se iz sveta filma u potrazi za mirnijim životom.
Elsa Agire, koja živi u Kuernavaki, Morelos, još uvijek se nije oglasila povodom smrti svoje sestre. Njih dve su tokom karijere više puta zajedno glumile na velikom platnu, ostavljajući neizbrisiv trag u meksičkoj kinematografiji.
Preporučeno
Tokom pedesetih godina postala je jedna od vodećih glumica meksičkog filma, pojavljujući se u ostvarenjima poput „Mi, daktilografkinje“ (1950) reditelja Gonzalesa Murijela, „želim da budem muškarac“ (1950) Renéa Kardone i „Grijeh biti žena“ (1955) Zakarijasa Gomeza Urkize. Ukupno je snimila oko 30 filmova. Povukla se na vrhuncu karijere Na vrhuncu slave, 1956. godine, odlučila je da napravi pauzu u karijeri kako bi zasnovala porodicu. Ubrzo se udala i rodila ćerku, ali se poslije razvoda 1957. vratila na filmsko platno filmom „Voli bližnjeg svog“ (1958) u režiji Tulija Demikelija. Već 1959. godine, zajedno sa sestrom Elsom, povukla se iz svijeta filma u potrazi za mirnijim životom. Elsa Agire, koja živi u Kuernavaki, Morelos, još uvijek se nije oglasila povodom smrti svoje sestre. Njih dvije su tokom karijere više puta zajedno glumile na velikom platnu, ostavljajući neizbrisiv trag u meksičkoj kinematografiji.
@cautivo.mx Gracias por sus palabras a la hermosa Alma Rosa Aguirre, actriz de la época de oro del cine mexicano. Realizamos una mascada especial a ella en homenaje a su carrera, belleza y carisma. 🫀✨ #AlmaRosaAguirre #ElsaAguirre #CautivoMx #Cautivo #cinemexicano #homenaje #cinetecanacional #cantinflas #pedroinfante #mariafelix #doloresdelrio #silviapinal #mascada #diseñomexicano #scarf #divasdelcinemexicano #casadelactor ♬ Moonlight Serenade – Glenn Miller
Video