Kraće, plave talasne dužine prodiru dublje, rasipaju se i reflektuju, zbog čega nam more izgleda plavo.
Međutim, prije nekoliko milijardi godina ta boja je mogla biti prekrivena potpuno drugačijim nijansama, prenosi Science Focus BBC.U tom ranom periodu u okeanu su se razvijali najjednostavniji oblici života, uključujući jednoćelijske cijanobakterije.
One su odigrale ključnu ulogu u tome da Zemlja postane pogodna za život jer su zahvaljujući fotosintezi pretvarale sunčevu svjetlost u energiju i proizvodile prvi slobodno dostupni kiseonik na planeti.
Japanski istraživači nedavno su napravili kompjuterski model koji pokazuje da se prvi kiseonik vezivao za gvožđe rastvoreno u vodi, stvarajući oksidovani oblik gvožđa.
Upravo on je mogao da oboji površinu praokeana u zeleno.
Naučnici čak smatraju da su rane cijanobakterije možda evoluirale tako da najbolje uspijevaju baš u zelenkastoj vodi.
U istom istraživanju tim je genetski modifikovao cijanobakterije tako da koriste fotosintetički pigment koji hvata zelenu svjetlost, takozvani fikoeritrobilin.
Fenomen u prirodi
Za poređenje, većina biljaka danas koristi hlorofil, koji hvata crvenu i plavu svjetlost.
U laboratorijskim uslovima ove modifikovane cijanobakterije odlično su napredovale u tankovima ispunjenim zelenom vodom. Naučnici su zapazili da se isti fenomen dešava i u prirodi.
Vode oko japanskog ostrva Ivo Džima prirodno su bogate oksidovanim gvožđem i imaju izraženu zelenu boju.
Cijanobakterije koje rastu duž obale ovdje imaju mnogo više pigmenta koji koristi zelenu svjetlost.
Ovakvi rezultati mogli bi da pomognu astrobiolozima koji tragaju za životom na drugim planetama.
Preporučeno
Umjesto da traže samo plavu, tečnu vodu, trebalo bi da obrate pažnju i na zelenkaste tonove – oni bi mogli da budu znak najranijih oblika života.
Video