Saša Popović ispraćen je na vječni počinak uz pjesmu Zvonka Bogdana “Svirci moji”.

Prije nego što je sahranjen, o njemu je održao emotivni govor jedan čovjek blizak porodici.

Nakon završenog govora, svi prisutni ispratili su ga uz aplauz, nakon čega je nastavio da svira hor.

Nakon što je završeno opelo, jedan od sveštenika je o Saši Popoviću rekao nekoliko riječi, zbog čega je Suzana sve vrijeme jecala.

“Svaki čovjek je apsolutna vrijedna ličnost i svaki čovjek živi na neponovljiv, jedinstven način, i kao individua on sabira sva prijateljstva, odnose, sve čega se dotakao i vidio. Zato u smrti svakog čovjeka, umire jedan čitav svijet, jedan neponovilj načina gledanja na svijet”.