U inicijativi građana jasno se navodi da se njihova imanja i kuće nalaze na svega 200 do 900 metara od proizvodnih pogona fabrike Poliex, koja se bavi hemijskom proizvodnjom, uključujući i izuzetno opasne materije poput amonijum perhlorata, barijum hromata, olovo hromata i drugih potencijalno otrovnih jedinjenja.

“Poliex je fabrika hemijske djelatnosti koja u svom radu koristi i proizvodi razne hemikalije koje štetno utiču na životnu sredinu, a naše kuće i imanja se nalaze na udaljenosti vazdušne linije od 200 do 900 m od proizvodnih pogona”, kažu mještani.

Prema tvrdnjama mještana, ova proizvodnja se obavlja u objektima koji nemaju upotrebne dozvole, sa nestandardnim instalacijama i u uslovima koji ne ispunjavaju osnovne bezbjednosne i ekološke standarde. Posebno naglašavaju da se proizvodnja obavlja „šaržno i primitivno“ – što znači u serijama, bez standardizovanih procedura i adekvatne dokumentacije.

Poseban rizik: Amonijum perhlorat

Građani ističu da je najopasnija proizvodna linija ona koja se odnosi na amonijum perhlorat – snažno oksidaciono sredstvo koje se koristi u raketnim gorivima i drugim eksplozivima. Tvrde da je objekat u kojem se ova supstanca proizvodi zapravo „gruba improvizacija“, bez ikakve sanitarne, tehničke ili ekološke kontrole.

Povezani članci

Gradovi

Opasne hemikalije u fabrici celuloze u Beranama prijetnja po ljude i životnu sredinu

Ekonomija

Gašenje fabrike celuloze: Nestala imovina i snovi o boljem životu

Društvo

Od Rožaja do Gusinja zavladala industrijska sirotinja

Ovdje treba dodati da je samo od prošle godine do polovine ove u Poliexu proizvedeno više od 1.000 kilograma amonijum perhlorata.

U inicijativi se navodi da se višak amonijum perhlorata, kao i škart, prilikom procesa pranja pogona, direktno ispušta u potok koji se uliva u rijeku Lješnicu. Mještani takođe upozoravaju na zagađenje vazduha, tvrdeći da objekti nemaju filtere, digestore ni dimnjake za prečišćavanje – zbog čega se otrovni dimovi i čestice direktno emituju u atmosferu.

“Poliex već dugi niz godina proizvodi čitavu lepezu hemikalija, koje su manje ili više štetne po životnu sredinu. Radi se između ostalog i o sljedećim hemikalijama: amonijum perhlorat, barijum hromat, barijum nitrat, barijum peroksid, kalijum hlorat, kalijum perhlorat, olovo hromat, itd. Za proizvodnju navedenih hemikalija koriste se razne hemikalije koje su takođe manje ili više otrovne po životnu sredinu”, tvrde mještani koji žive MZ Polica nadomak fabrike.

Poliex: “Imamo sve dozvole, poštujemo zakone”

Fabrika Poliex je u odgovorima za portal Standard negirala gotovo sve optužbe. Iz uprave tvrde da fabrika posjeduje upotrebnu dozvolu još od 1985. godine, te da se laboratorija ne koristi kao proizvodni pogon, već isključivo za ispitivanje uzoraka. Ističu i da se u proizvodnji ne koriste otrovne supstance, te da se sav materijal zbrinjava u skladu sa zakonima.

Navode i da objekat za proizvodnju amonijum perhlorata posjeduje upotrebnu dozvolu, te da nije riječ o „improvizaciji“, već o tehnički adaptiranom objektu. Takođe tvrde da proizvodnja ne generiše škart u klasičnom smislu, već se neuspio materijal ponovo koristi putem procesa rekristalizacije.

Na pitanje gdje završavaju otrovne hemikalije nastale pranjem pogona, ostatkom sirovina, škartom iz fabrike kažu da nema brige za te stvari.

„U procesu proizvodnje ne koristimo otrovne hemikalije, te samim tim ne nastaju ni otrovni otpadni produkti“, tvrde iz rukovodstva fabrike.

Navode da su izrađene studije procjene uticaja na životnu sredinu, kojima su propisane mjere za sprečavanje, smanjenje ili otklanjanje štetnih uticaja, te da sve propisane mjere striktno poštuju.

Međutim, u dopisu Standardu nema odogovora da li imaju ili ne integrisanu ekološku dozvolu za proiuzvodnju amonijum pehlorata.

U sjutrašnjem tekstu odgovor Ministarstva ekologije i zaštite životne sredine