U tu svrhu menadžment Rudnika uglja je raspisao tender kojim se traži kompanija koja bi realizovala usluge prevoza od Pljevalja do Obrenovca.

TAJNI TENDER
O tom tenderu šira javnost nije obaviještena, a Pobjeda je došla u posjed dokumenta koji pokazuje da su se prijavile tri kompanije i da je tenderski postupak počeo 29. i 30. januara i da je procijenjena vrijednost nabavke 600 hiljada eura.

– To znači da je po prvom ugovoru isporučeno sve, prvih 40 hiljada tona od ukupno 300 hiljada i očigledno je da se po cijeni prevoza nastavlja taj štetan ugovor, koji je kompaniju doveo na ivicu bankrota – saopštila su Pobjedi dva izvora iz kompanije.

Izvori nijesu mogli da preciziraju da li je EPS platio uopšte prvih 40 hiljada tona imajući u vidu da je non stop slao reklamacije navodno žaleći se na loš kvalitet uglja.

– U pitanju je tajni posao, mimo očiji javnosti, većine radnika, ali i članova Odbora direktora koji su isključeni iz odlučivanja – saopštio je izvor Pobjede pozivajući se na razgovore sa članovima Odbora direktora.

Povezani članci

Ekonomija

EPS jednostrano raskinula ,,posao stoljeća“ sa RUP

Ekonomija

BILANS saradnje Rudnika uglja Pljevlja sa EPS-om: Brojne nepoznanice, dva ugovora, multimilionska šteta i izviđaj SDT-a

Ekonomija

Lekić potpisao ugovor o prodaji uglja sa rođakom i prvim komšijom?!

Pobjeda je u novembru prošle godine objavila informaciju da menadžment razmatra povećanje cijene uglja, upravo zbog pritiska javnosti i optužbi da je u pitanju kolonijalni ugovor koji ne štiti interes države Crne Gore. – Posmatrajući cijene uglja u regionu kao i na svjetskom tržištu, došlo se do zaključka da je cijena od 28,8 po toni niska i da bi trebala da bude podignuta. Čak je i predsjednik Srbije Aleksandar Vučić govorio o trostruko većim cijenama uglja koje kupuje iz Bosne i Hercegovine. Na svjetskom tržištu cijena je i do 400 eura po toni sa prevozom, što je 15 puta više od trenutne cijene – rekao je izvor Pobjede iz te kompanije.

Ovim ugovorom je predviđena isporuka prvih 40.000 tona od planirane ukupne količine od 300.000 tona uglja. Cijena uglja iznosi 28,8 € (bez PDV-a) za kvalitet toplotne moći od 8.000 kJ/kg po toni, pri čemu se vrši korekcija cijene ponderisanjem u rasponu toplotne moći od 7.000 do 10.000 kJ/kg.

Da će cijena biti podignuta novim ugovorom potvrdio je u novembru i izvršni direktor RUP Milan Lekić.

– Cijena će biti podignuta sa 32, odnosno sa 34 sa prevozom na 42 eura – rekao je Lekić. On tvrdi i da je u pitanju povoljan posao po kompaniju jer se radi o niskokaloričnom uglju, kao i da je prodaja uglja poslovna strategija kompanije u 2024. godini zbog ekološke rekonstrukcije. Međutim, državni sekretar u Ministarstvu kapitalnih investicija Admir Šahmanović saopštio je tada da je i njegov stav da je cijena kojom se isporučuje ugalj tri puta niža od tržišne.

PRIZNANJE
Najavom podizanja cijene uglja za pedeset odsto, menadžment Rudnika uglja je suštinski priznao da je prvobitni ugovor štetan po energetske resurse Crne Gore. I pored značajne povećane cijene uglja, ta cijena je i dalje upola niža od cijene u regionu, a 10 puta niža od one na svjetskom tržištu.

Kako je Pobjeda ranije objavila, trenutni ugovor o kupoprodaji mrko-lignitnog uglja između Elektroprivrede Srbije i Rudnika uglja a.d. Pljevlja je katastrofalan i štetan po interese države Crne Gore jer je cijena uglja od 28,8 eura dva i po puta niža od one koju EPS plaća mrki ugalj Rudniku Banovići iz Bosne i Hercegovine i gotovo 15 puta niža od one na svjetskom tržištu.

Ugovor o prodaji mrkog uglja Rudnika Banovići sa EPS-om je poslovna tajna i nikada nije objavljen, dok je ugovor Rudnika uglja Pljevlja sa EPS-om Pobjeda ekskluzivno objavila.

ŠTETA 100 MILIONA
Prosta matematička kalkulacija pokazuje da je ugovor sa EPS-om štetan i krajnje nepovoljan po državu Crnu Goru, da suštinski predstavlja raubovanje energetskih resursa, slično ugovorima kolonijalnih sila sa afričkim državama i Indijom.

– Gubitak zbog takvog posla je gotovo 100 miliona eura – kaže izvor Pobjede.

U ugovoru, koji je objavila Pobjeda, nijesu u dovoljnoj mjeri ispoštovani interesi države i Rudnika, posebno kada je riječ o cijeni po toni, troškovima prevoza, koji su na nivou iz 2013. godine, ali i fakturisanju i konačnom mjerenju kupljenog uglja koja su, iz nepoznatih razloga, kao u kolonijalnim državama, mimo svake prakse, prepuštena Elektroprivredi Srbije.

Ugovor su u Beogradu 25. maja ove godine u prostorijama Elektroprivrede Srbije (?!) potpisali izvršni direktor RUP Milan Mijo Lekić, inače predsjednik pljevaljskog Odbora Nove i vršilac dužnosti direktora EPS-a Miroslav Tomašević. Posao je, prema saznanjima Pobjede, dogovoren u trouglu između biznismena i funkcionera SNS-a Vladimira Mandića, izvršnog direktora Rudnika uglja Milana Lekića i tadašnjeg predsjednika Odbora direktora EPCG Milutina Đukanovića.

Novović ćuti o krivičnoj prijavi DPS-a
Demokratska partija socijalista podnijela je Specijalnom državnom tužilaštvu 14. novembra prošle godine krivičnu prijavu protiv izvršnog direktora Rudnika uglja Milana Lekića, zbog, kako su naveli, višemilionske štete koju je nanio tom preduzeću, ali se SDT još nije izjašnjavao o tome.

U krivičnoj prijavi se navodi da je sredinom maja u Pljevljima, svjestan svog djela čije izvršenje je htio iako je znao da je njegovo djelo zabranjeno, protivpravnim iskorišćavanjem i prekoračenjem granica službenog položaja, kao odgovorni, postupajući suprotno odredbama Zakona o privrednim društvima zaključio ugovor za nabavku dampera, proizvođača Belaz za potrebe Rudnika uglja, sa BPS Ugljevik iz Ugljevika na iznos od 3,5 miliona eura bez PDV-a.

– On je to uradio iako je znao da to nije realna cijena dampera pri činjenici da su samo godinu ranije isti kupljeni za iznos od 2,5 miliona eura tako što je BPS iz Ugljevika pribavio protivpravnu imovinsku korist u iznosu od skoro milion eura i istovremeno Rudniku uglja pričinio štetu u istom iznosu – navodi se u saopštenju. Takođe, predmet krivične prijave je i ugovor štetan po interese Rudnika uglja, koji je Lekić sklopio sa Elektroprivredom Srbije.

U prijavi se navodi da je 20. maja u Pljevljima, svjestan svog djela čije izvršenje je htio iako je znao da je njegovo djelo zabranjeno, protivpravnim iskorišćavanjem i prekoračenjem granica službenog položaja, Lekić zaključio ugovor o kupoprodaji dobara mrko-lignitnog uglja sa Elektroprivredom Srbije za cijenu uglja 28,8 eura bez PDV-a iako je znao da to nije realna cijena uglja na koji način je EPS pribavio protivpravnu imovinsku korist u razlici ugovorene i stvarne cijene uglja, a Rudniku uglja pričinio štetu u istom iznosu.