No, uprkos samohvalospjevu Andrije Mandića, realan prikaz posvećenosti parlamentarne većine EU integracijama je ipak malo drugačiji.

Osim konstantnog potenciranja identitetskih pitanja koja dijele crnogorsko društvo, poput Zakona o dvojnom državljanstvu i uvođenja srpskog jezika koa zvaničnog u Crnoj Gori, parlamentarna većina juče je još jednom demonstrirala koliko joj je zapravo stalo do ispunjavanja kriterijuma za članstvo Crne Gore u EU i izglsavanja zakona potrebnih da bi se to desilo.

Naime, juče na dnevnom redu Skupštine bila su dva takozvana EU zakona.

Prvi je bio Zakon o osiguranju koji je naša obaveza na EU putu (poglavlje 4 i 9), dok se drugi odnosio na izmjene Zakona o socijalnoj i dječjoj zaštiti, kojima se eliminiše diskriminacija porodica koje imaju više od petoro djece kao i diskriminacija djece koja su korisnici lićne invalidnine.

Nakon završene rapsrave na obje teme, pristupilo se glasanju, na kom prema rezultatima istog nije bilo prisutno više poslanika parlamentarne većine, te da nije bilo poslanika opozicije u Skupštini i njihovih glasova u prilog ovim zakonima, isti ne bi bili izglasani juče.

Povezani članci

Politika

Belan: Mandićev san je da Crnu Goru ponovo dodijeli na upravljanje Srbiji, ali prva domina pala je u Budvi i neka ide redom

Politika

Huter: Opozicija će ostati istrajna da ne dozvoli gaženje Ustava, zlonamjerne su i neistinite tvrdnje da ne želimo čuti mišljenje VK

Društvo

Đuranović i Šćepanović o odbijanju utvrđenja neustavnosti Zakona o slobodi vjeroispovjesti: Prekršena vladavina prava

Sa 38 prisutnih poslanika parlamentarne većina, ne bi bilo ni kvoruma za glasanje, pa samim tim ni glasanja da se opozicija nije vratila u Skupštinu, ista ona opozicija za koju već kao papagaji, parlamentarna većina ponavlja matricu da je antievropska.

Bez te ”antievropske” opozicije ne bi bilo ni EU zakona, a koliko je do istih parlamentarnoj većini stalo, juče se još jednom pokazalo na glasanju u Skupštini.