Bivši ministar spoljnih poslova Crne Gore u vrijeme obnove državne nezavisnosti zemlje 2006, u razgovoru za beogradski portal “Simptom” navodi i da su trenutna vlada i konstituenti koji je čine potpuno nedorasli zadatku i svim izazovima te da je riječ o, kako kaže, “populističkoj i mastodontskoj vladi koja vodi zemlju u ekonomsku imploziju”.
Za Vlahovića je crnogorska politička scena, kada su posredi aktuelni vlastodršci, koje naziva “protagonistima i izvođačima nacionalističke litijaške kontrarevolucije iz avgusta 2020″, potpuno izbušena uticajima i uplivima sa strane – prevashodno iz Srbije, mada ti kraci stižu sve do Moskve itd.U razgovoru se dotakao i odnosa dvije zemalja, Srbije i Crne Gore, i istakao da je za njihovo poboljšanje preduslov da Srbija poštuje Crnu Goru i njen nacionalni i državni integritet i identitet, kao i princip nemiješanja u unutrašnje stvari druge države.
SIMPTOM: Kako vam se čini trenutna politička situacija u Crnoj Gori, posebno imajući u vidu okončane (po drugi put) lokalne izbore u Budvi, prije toga i u Kotoru i Glavnom gradu? Imamo posrijedi jedan parališući trend u kome tzv. pobjednici 30. avgusta 2020. ne žele i ne mogu jedni sa drugima, a takođe svi oni skupa javno izjavljuju da ne žele sa oličenjem bivše vlasti, Demokratskom partijom socijalista? Kako odblokirati procese?
VLAHOVIĆ: Ukoliko ih službe i razne ispostave režima Aleksandra Vučića, uključujući Crkvu Srbije, ne natjeraju na to – teško će se “avgustovci” opet sastavljati. Pri tome, nisu u pitanju političke ili ideološke razlike – jer ogromna većina tih ljudi nema konzistentne političke programe i projekcije, već su tu posrijedi lični i, starim političkim jezikom kazano, partikularni interesi. Crnogorska politička scena – kada se, dakle, radi o protagonistima i izvođačima nacionalističke litijaške kontrarevolucije iz avgusta 2020 – potpuno je izbušena uticajima i uplivima sa strane – prevashodno iz Srbije, mada ti kraci stižu sve do Moskve, ali i iz nekih zemalja Zapada (SAD, prije svih, pa onda Velika Britanija i Francuska, kao i Njemačka, istina u manjoj mjeri). Sa tih strana – a ambasador Hil u Podgorici ima koleginicu čiji se nastup, u suštini, ne razlikuje mnogo od njegovog – ovih dana stižu pokušaji da se obnovi savez Spajić–Milatović.
Nisam – da budem sasvim otvoren – od onih koji to smatraju logičnim i pametnim, jer je to recept za dalje produbljivanje krize u našoj zemlji. Prijevremeni parlamentarni izbori koje bi izazvao opšti socijalni i ekonomski slom – prema kojem Vlada Milojka Spajića ubrzano juri – nisu najbolji kontekst. To bi bila situacija koja donosi previše nepoznanica i rizika. Crnoj Gori nije potreban taj haos. Zato su prijevremeni izbori potrebni sada. Delegitimisani “Pokret Evropa sad” (PES) i “Bečić-Bogdanovićeve Demokrate” ne umiju da vode politiku tog nivoa važnosti. Zato i gube izbore u gradovima koje ste pomenuli. Uz to, njihov i nepotizam nacionalista četničkog vojvode Mandića su već legendarni. I to građani vide. Strah od povratka DPS-a i Evropskog saveza (koalicija Socijaldemokratske partije, Socijaldemokrata i Liberalne partije) samo pojačava utisak o indisponiranosti, ignoranciji i korumpiranosti aktuelne vladajuće koalicije.
SIMPTOM: Budući da su na svim pomenutim izborima konstituenti većine na državnom nivou daleko od one skoro pa dvotrećinske većine u crnogorskoj skupštini, vidite li mogućnost za skorašnju provjeru legitimiteta putem vanrednih izbora?
VLAHOVIĆ: Oni nikada nisu bili ni blizu dvotrećinske većine. Crna Gora je pala u ovaj negativni politički vrtlog zato što je Abazovićeva URA omogućila da omjer u Skupštini bude 41:40 (epilog nakon izbora 30. avgusta 2020). Poslije toga smo imali jednu tragikomičnu vladu Zdravka Krivokapića, sa tragičnim posljedicama (ovih dana saznajemo za 6000 nostrifikovanih lažnih diploma iz entiteta Republika Srpska, na primjer). Onda smo imali veleizdajnički tzv. Temeljni ugovor sa Crkvom Srbije, od kojeg Dritan Abazović ne može pobjeći. I mnoga druga nepočinstva i kriminalne radnje. Sada imamo egzemplarno populističku mastodontsku Vladu, koja vodi zemlju u ekonomsku imploziju. Vanredni izbori su već sada potreba. Bojim se da ćemo se – kao što sam već kazao – time baviti kada nas na to budu natjerali drastični ekonomski problemi. Ali, ako je to jedini način da dođe do promjene ove vlasti – “što dođe, tome smo naredni”.
SIMPTOM: Kako vidite evropski proces u Crnoj Gori i napredak na tom polju; a kako odnose Srbije i Crne Gore i šta smatrate da je prepreka stvarno boljim i plodonosnijim odnosima dvije države?
Preporučeno
VLAHOVIĆ: Evropski partneri su bili vrlo dobronamjerni kada su Crnoj Gori potvrdili pozitivni IBAR (Izvještaj o privremenim mjerilima). Napravljen je izvjesni tehnički pomak – ali je građanska i demokratska, suverena i evroatlantska crnogorska država ugrožena praktično u svim dimenzijama.
Crnom Gorom trenutno vladaju politički eksponenti velikosrpskog nacionalističkog projekta. Kod nekih se taj vazalni odnos vidi jasnije nego kod drugih – tako da u vlasti (osim nekih stranaka manjina, koje tamo tvrde druge pazare) – imamo ljude i političke strukture kojima činjenica da smo nezavisna zemlja i članica NATO vrlo smeta. Tu spada i Milojko Spajić, da ne bude zabune, bez obzira što on ignoriše 90% crnogorske stvarnosti i bavi se opasnim populističkim obećanjima, zasnovanim na novim milijardama državnih zajmova.
Srbija treba da poštuje Crnu Goru, njen nacionalni i državni integritet i identitet.
Ukratko: Crna Gora nije kriva što Srbija nema đe da nađe zamjenu za sopstvenu istorijsku prazninu od pada Smedereva 1459. do onoga što i srpska istoriografija ispravno zove Prvim srpskim ustankom 1804. Crna Gora takođe nije kriva što Srbija nema izlaz na more, a još manje što ne pristaje da bude tretirana kao izlaz na more i kao srpska provincija. Nadam se da je to jasno.
Te stvari smo potvrdili 21. maja 2006. Aktuelni problemi u Crnoj Gori bi imali sasvim drugu dimenziju i reperkusije kada se Srbija ne bi miješala. To je prosta činjenica, istorijska i aktuelna. Znam da ovakav stav ljuti mnoge, ali Crna Gora ni za to ne može biti odgovorna.