U Direktoratu za slatkovodno ribarstvo, ćute, navode iz NVO Breznica.

Njihovo saopštenje u nastavku prenosimo integralno:

Nakon alarmantnog otkrića invazivne vrste Smuđa u jezerima Borovičko i Otilovići početkom aprila ove godine, situacija se dodatno pogoršava – ovih dana, ribari su u istim vodama pronašli i jedinku Soma (Silurus glanis), vrste koja nikada nije bila dio prirodnog biodiverziteta ovih voda, niti pripada bilo kom slivu u Crnoj Gori.

Ovo je, na žalost, još jedan drastičan primjer neodgovornog, vjerovatno namjernog i nestručnog ubacivanja alohtonih i predatornih vrsta u naše vodotoke, koje predstavlja direktnu prijetnju opstanku autohtonih ribljih populacija, koje narušavaju prirodnu ravnotežu i ozbiljno destabilizuje jezerske ekosisteme. Grabežljivost i sposobnost prilagođavanja ovih vrsta različitim uslovima, uključujući mutne i eutrofične vode, uz izuzetno brzo razmnožavanje i agresivnu dominaciju u lancu ishrane, čini ih biološkom prijetnjom koja ne smije biti ignorisana.

Očigledno je – Smuđ i Som nisu “slučajno” završili u ovim jezerima. Ova vrsta introdukcije nije ni planirana, ni dokumentovana, ni naučno opravdana. Radi se, ili o ilegalnom poribljavanju od strane fizičkih lica, mahom vođenih sopstvenim interesima, bez imalo razumevanja posledica po biodiverzitet, i o potpunom kolapsu institucionalne kontrole i odgovornosti korisnika ribarskih područja, kao i onih koji bi trebalo da vode brigu o slatkovodnom ribarstvu – a to su nadležni u Ministarstvu poljoprivrede, vodoprivrede i šumarstva, tačnije Direktorat za slatkovodno ribarstvo.

Povezani članci

Društvo

Stećci iz dvorišta Biljarde se vraćaju Nikšiću i Pljevljima

Ekonomija

Vrhovni sud usvojio zahtjev za reviziju presude kojom Rudnik uglja mora Opštini Pljevlja da plati 2,37 miliona eura

Politika

NIKOLIĆ ZA STANDARD: Kockanjem sa budućnošću naše djece žele kupiti par godina na vlasti

Institucije koje bi trebalo da se bave ovim pitanjima ponašaju se kao da ih se sve ovo ne tiče. Direktorat za slatkovodno ribarstvo već mjesecima ignoriše jasne dokaze o prisustvu invazivnih vrsta, izbjegava odgovornost, i tek se sporadično oglasi saopštenjima u kojima izražava “zabrinutost” zbog zagađenja rijeka, ne bi li se u javnosti stvorio privid bilo kakvog djelovanja. U stvarnosti – ne rade ništa. A za to ništa, uredno primaju platu iz džepova građana.

U prethodnom slučaju – kada je otkriven Smuđ – uputili smo poziv na hitnu reakciju nadležnih institucija: Uprave za vode Crne Gore, Ministarstva poljoprivrede, vodoprivrede i šumarstva, Direktorata za slatkovodno ribarstvo, kao i lokalnog korisnika ribolovnog područja SRK „Lipljen”. Zahtijevali smo istragu, utvrđivanje odgovornosti i izradu mjera kontrole. Rezultat – Ništa. Niko nije reagovao. Niko nije preduzeo čak ni osnovne korake da zaštiti riblji fond Crne Gore.

Takođe, Osnovno državno tužilaštvo, uprkos velikoj pažnji javnosti i brojnim neformalnim i formalnim informacijama koje su se pojavile u javnosti, nije preduzelo nijednu istražnu ili izviđajnu radnju. Time su direktno doprinijeli širenju bezakonja i uništavanju autohtone ihtiofaune, ali i dali podsticaj za dalje bezvlašće i protivzakonito ponašanje pojedinaca u uništavanju prirodnih dobara ove zemlje.

Zato ponavljamo, ovo je ekološki incident. Ovo je posledica nemara, neznanja, ili čak svjesne zloupotrebe i nema opravdanja za ovakvo postupanje i ponašanje!

Odgovornost postoji i ima konkretna imena. Pozivamo još jednom, Ministarstvo poljoprivrede, vodoprivrede i šumarstva – Direktorat za slatkovodno ribarstvo, Upravu za vode Crne Gore, Osnovno državno tužilaštvo, SRK „Lipljen” i ostale korisnike ribarskih područja, da odmah pokrenu postupke za utvrđivanje odgovornosti i preduzmu mjere za sprečavanje daljeg širenja ovih vrsta, uklanjanje već prisutnih jedinki, izradu dugoročnog plana zaštite autohtonih vrsta, sankcionisanje svih odgovornih pojedinaca i institucija koje su dozvolile ovakvu katastrofu.

Ukoliko do toga ne dođe – biće jasno da imamo posla sa sistemskim zloupotrebama, neviđenim ignorisanjem i kršenjem važećih zakonskih propisa, sa nemarom koji se graniči sa saučesništvom, i sa potpunim odsustvom institucionalne zaštite prirodnih resursa Crne Gore.