Dok ministar Šaranović snima video spotove u kojima se hvali kupljenim škodama i naporima specijalnih policijskih snaga, koji po gudurama i vrtačama traže objeglog ubicu Aliju Balijagića, objavljeni promo materijal je postao predmet podsmjeha crnogorskih građana, a Crna Gora opasno mjesto za život.
Iako se radi o tragičnom događaju, kakvo je dvostruko ubistvo u Sokolcu, Šaranović je sa svojim, po uzoru na Demokrate, video uratcima učinio da se građani sa razlogom podsmjevaju naporima policije.Ono što je još apsurdnije da isti ministar Šaranović traži od medija da ne objavljuju detalje potrage, jer bi Balijagić mogao to da pročita, dok on prvi pokazuje gdje ga, kada i kako traže.
Osim rupa u sistemu bezbjednosti i potrage za Balijagićem, koja je ušla u trinaesti dan, u posljednih godinu dana u Crnoj Gori je u surovim mafijaškim likvidacijama ubijeno šestoro ljudi, što za Šaranovića izgleda nije dovoljno veliki razlog, da kao jedan od čelnih ljudi sistema bezbjednosti snosi odgovornost i podnese neopozivu ostavku.
Šta još tragično treba da se dogodi u Crnoj Gori, pa da čelni ljudi sektora bezbjednosti, uključujući ministra Šaranovića, preuzmu odgovornost za ozbiljno narušenu bezbjednosnu situcaciju.
Jer njega izgleda mnogo ne brine ni to, da dok on piše saopštenja i režira spotove, u Crnu Goru ulaze i visokopozicionirani članovi klana Luke Bojovića, iako njihov dolazak nije registrovan na zvaničnim graničnim prelazima.
Ne brine ga ni to što suprotstavljeni klanovi više ne biraju ni mjesto ni vrijeme za izvršenje zločina, dok nas ubjeđuje kako je stanje bajno i da je red u sektor bezbjednosti uveden. O svojoj odgovornosti nije prozborio ni riječ, na ostavku ni ne pomišlja, već udobno smješten u ministarsku fotelju, servira građanima da je neko drugi kriv za ono što nam se danas dešava.
A to su surove mafijaške likvidacije usred dana, u kojima je protekle godine ubijeno šest osoba, od čega je u proteklih četiri i po mjeseca ubijeno čak pet osoba sa Cetinja, u nastavku obračuna između škaljarskog i kavačkog kriminalnog klana.
Na Cetinju su 20. juna, u samom centru grada, na svega 100 metara od osnovne škole u stravičnoj eksploziji stradali Petar Kaluđerović i Dragan Roganović. Njihovi sugrađani i prijatelji Tanasije Taso Jovanović, Mihailo Borozan i slučajna prolaznica su povrijeđeni.
Napadač je na stablu postavio eksploziv koji je aktivirao u trenutku kada su se Kaluđerović, Roganović, Jovanović i Borozan našli kod tog drveta.
Prema evidencijama bezbjednosnih službi, oni su bili bliski škaljarskom kriminalnom klanu.
Nakon 15 dana od zločina policija je saopštila da tragaju za Nikolom Drecunom zbog sumnje da je ubio Kaluđerovića i Roganovića. Drecun je, prema evidenciji bezbjednosnih službi, član kavačke kriminalne grupe. Drecun još nije uhapšen.
Krajem septembra, 27. u 15.25, ubijen je Cetinjanin Vasko Lješković. Likvidiran je iz snajperske puške, u svom dvorištu ispred porodične kuće u naselju Bogdanov kraj, na Cetinju.
Lješković je, prema evidenciji bezbjednosnih službi, bio visoko pozicionirani član škaljarske kriminalne grupe. Na Lješkovića je egzekutor pucao sa obližnjeg brda kada je ovaj izašao u dvorište kuće, koje je ograđenom visokim betonskim zidom.
Samo nekoliko sati prije ubistva policija je organizovala konferenciju za novinare na kojoj je v.d. pomoćnika direktora za Sektor za borbu protiv kriminala Lazar Šćepanović saopštio da su u Budvi uhapšene dvije osobe i da su „spriječili izvršenje krivičnih djela“. Tada je poručio kriminalnim grupama da pomno prate njihovo kretanje i da će svi biti na udaru policije.
Početkom 2024. godine u Baru je strogom centru grada, u ranim jutarnjim satima, ubijen Edmond Mustafa, za čije je ubistvo osumnjičen Dino Ibrahimović, član škaljarskog klana.
U Podgorici, 6. novembra u 15.20 sati, kada je bila velika frekvencija saobraćaja na kružnom toku ka Nikšiću, ubijeni su Cetinjani Petar Lipovina i Žarko Pejaković.
Preporučeno
Video