Vučićeva Srpska napredna stranka je prije prvog kruga predsjedničkih izbora dala instrukcije svojim aktivistima koji su zaduženi za Crnu Goru da se, preko partijskih aktivista, biznismena i lojalnih sveštenika SPC u Crnoj Gori, osim lidera Demokratskog fronta Andrije Mandića, snažno podrži i predsjednički kandidat Pokreta Evropa sad Jakov Milatović.
Pozivajući se na tzv non-pejper, koji je cirkulisao nekoliko dana prije prvog kruga izbora, može se zaključiti da je vlast u Beogradu igrala dvostruku igru. Bilo je potrebno obezbijediti pobjedu kandidata koji će zastupati srpske interese, ali koji je istovremeno prihvatljiv Zapadu.
“Onemogućavanje pobede Mila Đukanovića na predsedničkim izborima je strateški interes koji treba podržati kroz različita delovanja. Neophodno je da se, preko sadašnjih kanala uticaja snažno podrži, osim kandidata Andrije Mandića i Jakov Milatović, kandidat Evropa sad, prevashodno kroz aktiviranje potencijala partija anti-Đukanovićevog pokreta, uz aktivnu javnu prisutnost kroz medije u Srbiji i Crnoj Gori istaknutih pojedinaca srpske društvene i kulturne zajednice u Crnoj Gori, i snažnu podršku SPC i svih potencijala koji tamo deluju”, piše u povjerljivom papiru vrha SNS-a čije djelove je objavila Pobjeda.
Suprotno raznim istraživanjima i predviđanjima Mandić je u prvom krugu predsjedničkih izbora doživio debakl, ostavši daleko iza Milatovića sa 65 hiljada osvojenih glasova. Više od 30 hiljada razlike između Mandića i Milatovića rezultat je populizma predsjedničkog kandidata PES-a, ali i logistike iz susjedne Srbije, koja je ovoga puta odrađena mnogo suptilnije.
Nova stranka kao što je Pokret Evropa sad niti je imala partijsku infrastrukturu, niti dovoljno novca da “odradi” teren onako kako je to radio Mandić sa moćnom partijskom mašinerijom DF-a. Međutim, Srbija je procijenila da Mandić nema snagu da Đukanovića pošalje u političku penziju, te je sve karte bacila na novu političku nadu, koja ima prozapadno “odijelo”, ali je suština naginjala onamo gdje je interes Srbije. Jer naši sjeverni susjed Crnu Goru ne doživljava kao građansku i samostalnu državu već kao dio srpskog korpusa, srpskog sveta, izgubljenog spletom okolnosti 2006. godine.
Osim toga, procjena je da Mandićevo srbovanje aktivira suprotnu stranu do mjere koja je opasna po srpske interese. Zato se nije mnogo razmišljalo ko je tajna opcija i prvi favorit i kome dati podršku, verbalnu i materijalnu, i ko će uz populizam koji je upalio 2020. dati željeni rezultat. Biti poluga vlasti iz Srbije i prihvatljiv Zapadu.
Sjećamo se dobro parlamentarnih izbora 2020. godine kao i lokalnih izbora u 14 opština i propagandne kanonade sa srpskih televizija sa pokličom “Bitka za Nikšić”, “Bitka za Budvu”… U toj histeriji najistaknutiji trbuhozborci srpske vlasti, Šešelj, Raković i još neki, slali su iste poruke koje šalju i danas podržavajući Jakova Milatovića. Cilj je isti, matrica i scenario, samo drugi igrač.
Sigurno nijeste nijednom čuli iz Milatovićevih usta nešto o genocidu u Srebrenici, Ratku Mladiću, Radovanu Karadžiću, ubijanju Sarajeva, Vukovara….Nećete ni čuti, zato što je šinjel Srpske pravoslavne crkve, kojim je nevidljivo odjenut Milatović, dovoljno debeo da ispod njega ne izlazi ništa.
Nevladina organizacija Montenegro International optužila je Milatovića da je njegova kampanja finansirana, između ostalog, uz pomoć novca Milorada Dodika, člana Predsjedništva Bosne i Hercegovine, pozivajući se na neimenovane svjedoke.
Prema tvrdnjama ove organizacije ,,nova maskota Crkve Srbije“, Milatović finansiran je od Milorada Dodika.
“Jakov Milatović je, saznali smo, dobio pola miliona eura u kešu i na ruke od sramotnog Milorada Dodika, za čem postoje svjedoci i dokazi, spremni da svjedoče i ostave ljudski doprinos aktuelnim dešavanjima i tako ostanu čisti pred ljudima, potomstvom i istorijom”, tvrde iz Montenegro International, ali ne navode ko su ti svjedoci i da li su saznanja koja imaju podijelili sa nadležnim istražnim organima u našoj zemlji.
Milatovićeva veza sa SPC je više nego očigledna. Uostalom, ne bi ušao u vladu Zdravka Krivokapića da se nije dokazao kao borac za ciljeve Srpske pravoslavne crkve. Zato je njegov tim i bio u Beogradu prije prvog kruga predsjedničkih izbora na sastanku sa predstavnicima SPC.
Član Predsjedništva PES-a Andrej Milović i mitropolit crnogorsko- primorski SPC Joanikije Mićović sastali su se u restoranu „Tata Mata“ u Beogradu, u njihovom društvu je bio i kontroverzni biznismen Milo Đurašković.
Ne zaboravimo da se i kao ministar ekonomskog razvoja Milatović često sastajao i konsultovao sa tadašnjim mitropolitom crnogorsko primorskim Amfilohijem.
“Večeras sam razgovarao sa mitropolitom crnogorsko-primorskim na ovu temu i predočio mu dodatne mjere koje će Vlada preduzeti u cilju unapređenja nataliteta. Vjerske zajednice su nam snažni partneri na ovom putu”, napisao je Milatović tada na Twitteru.
Podjetimo i na to da je klerikalna osovina – Demohrišćanski pokret Dejana Vukšića i Srpska pravoslavna crkva bitno uticala na dobar rezultat Milatovića.
Kao dokaz za navedene teze može se uzeti i izjava ministra inostranih poslova Srbije Ivice Dačića koji je nakon prvog kruga predsjedničkih izbora zajedno sa predsjednikom Srbije Aleksandrom Vučićem ocijenio značajnim to što su “kandidati koji okupljaju srpske glasove postigli dobar rezultat“.
“Sigurno je da će Srbi praktično odlučivati u drugom krugu ko će biti novi predsjednik Crne Gore”, rekao je tada Dačić.
Svojevrsna “mirna” prekompozicija srpskih političkih snaga u Crnoj Gori, za sada daje rezultate. Da li će naum biti ostvaren do kraja znaćemo u nedjelju 2. aprila negdje oko 21 sat.
Preporučeno