Dodao je da nažalost gledamo kako se ponekad episkopi i sveštenici upliću u politiku u užem smislu te riječi, odnosno u političku utakmicu stranaka, što nekima, koji ne razumiju ne samo mjesto i ulogu Crkve u društvu nego samu suštinu njene misije u svijetu, izgleda smisleno pa čak i hvale vrijedno.

“Polazeći od činjenice da su se takvi, različitim razlozima motivisani, primjeri dešavali u daljoj ili bližoj prošlosti, pojedini ljudi, neki bez zadnjih misli a drugi, bojim se iz ličnih interesa, imaju i šire utisak da je aktivni politički, pa i partijski, angažman sveštenoslužitelja Crkve, ne samo nešto što se od njih očekuje, nego su na isti i obavezni”, naveo je patrijarh u saopštenju objavljenom na portalu Pravoslavlja SPC.

Dodao je da je takvo mišljenje pogrešno, a takva očekivanja bespredmetna i jevanđelski neutemeljena.

“Crkva insistira na tome da odbija da se aktivno uključi u političku borbu i krene da zastupa partijske i političke interese jednog dijela svog naroda protiv drugog dijela svog naroda iz više podjednako važnih razloga. Prvi je taj da su partije, kako im i ime govori, dio celine, a Crkva predstavlja sabor, cjelinu objedinjenog naroda Božjeg. Ona postoji da bi obuhvatala i sabrala sve djelove u jednu zajednicu vernih”, istakao je patrijarh Porfirije.

Pri tome, dodaje, Crkva ne gubi iz vida činjenicu da njeni članovi koji su zainteresovani za politički život pripadaju različitim partijama.

“Upravo zbog toga je bavljenje, grublje ali tačnije rečeno – uplitanje episkopa i sveštenika, koji treba da budu duhovni oci i pastiri svima a ne nekima, u partijsku političku borbu ne samo neispravno, nego i pogrešno, i takvo ponašanje predstavlja grijeh svoje vrste. Ova istina postaje još jasnija kada uzmemo u obzir fenomen da su stranke nepostojane, fluidne, da mijenjaju svoje formate, da se jedna dijeli u više, a više stapaju u jednu, i još sami pripadnici stranaka iz jedne prelaze u drugu, te tako oni koji su do juče bili protivnici prelaze na istu stranu, i obrnuto”, poručio je.

Prema njegovim riječima, suštinski zadatak episkopa i sveštenika je da po svaku cijenu svjedoče svetu istinu, a ne da javnim opredjeljivanjem za jednu ili drugu stranu marginalizuju svoje poslanje unoseći podozrenja i razdor među vjernike.

“Crkva je tu da objedinjuje a ne da dijeli, da liječi podjele a ne da ih produbljuje, da sprječava a ne da pojačava svaku, pa i političku mržnju i netrpljivost. To istovremeno ne znači da se Crkva ni bavi politikom u izvornom smislu, politikom kao načinom života, brigom za opšte dobro zajednice. Bavi se i te kako i obavezna je da se bavi prosvjetom, kulturom, vrijednostima koje su obilikovale i oblikuju identitet srpskog naroda. Ali i unaprjeđenjem kvaliteta svakodnevnog života, makar kod kategorija koje su ugrožene. Trudimo se da pomognemo narodu na Kosovu i Metohiji, porodicama sa više djece, onima bez stalnih prihoda… Znam dobro da nedovoljno činimo, ali nastojimo da činimo sistematski, da bi svakog dana podijelili više obroka, stipendirali više studenata i učenika”, zaključio je Porfirije.