Kako kaže Đenero, nikakve dramatične promjene se nisu dogodile u Evropskom parlamentu nakon ovih izbora, u odnosu na stanje kakvo je bilo u prethodnom petogodišnjem mandatu.
Prema njegovim riječima i dalje tri „main stream” centrističke političke stranke Europskog parlamenta, Europsean people’s party (EPP), Evropski socijalisti i demokrati te liberalno demokratska grupa Renew Europe imaju potrebnu natpolovičnu većinu u Europskom parlamentu, što garantuje izbor predsjednika Evropske komisije i stabilno odlučivanje, uz uslov nešto pojačane stranačke discipline u ova tri kluba.Đenaro objašnjava da nema govora da bi EPP bila primorana na saradnju u Evropskom parlamentu sa grupom desnih radikala „Demokratija i identitet” te da bi uticaj tih stranaka kapilarno dovodio u pitanje evropsku integraciju i zajedničke evropske politike. Naravno, Putin ili Vučić bi se tome veselili, ali to jednostavno nije tako.
Za Đenera su jedino zabrinjavajući rezultati izbora u Austriji, za koju se već dugo govori kako je igralište Putinovih tajnih službi, a odavno se zna da je stranka koja je odnijela relativnu pobjedu na ovogodišnjim izborima, Slobodarska stranka, čvrsto i finansijski povezana s Putinovim režimom i da Putinov režim i danas nalazi kanale kako finansirati svoje male austrijske prijatelje u kožnim pantalonama.
“Austrija je za sada ipak, prije svega zahvaljujući blagotvornom uticaju austrijskog predsjednika Alexandra wan der Bellena, relativno stabilna država”, pojašnjava on.
Za Đenera potez francuskog predsjednika Emmanuela Macrona, koji je odmah nakon relativne pobjede Nacionalnog okupljanja, stranke koju je donedavno vodila Marine le Pen, takođe članica kluba Putinovih najboljih prijatelja, takođe i financijska klijentica kremaljskog diktatorskog režima, raspisao izborej e logičan i očekivan potez.
” Le Pen ne bi niti imala neku relevantnu ulogu u francuskoj parlamentarnoj areni, da nema Evropskog parlamenta i relativno lošeg modela (razmjerni sistem koji državu tretira kao jednu izbornu jedinicu, s prohobitivnom klauzulom – izbornim pragom – od 5%), a dugo je svoje političke operacije le Pen finansirala novcem koji je dobivala za članstvo u Evropskom parlamentu. Francuska, naime, za svoje izbore primjenjuje dvokružni većinski sistav koji je superioran modelu prema kojem se bira Evropski parlament i koji sprječava pojavu protivsistemskih političkih opcija. Ako se one pojave i ostvare relativno dobar rezultat u prvom izbornom krugu, u drugom krugu se sve demokratske političke opcije ujedinjuju i zajedno nastupaju protiv onog ko ugrožava demokratske institucije i demokratske procedure”, objašnjava Đenero.
Kako kaže zato je Nacionalno okupljanje već godinama vodeće nakon prvog izbornog kruga, ali u drugom krugu glasanja osvaja tek minimalan broj parlamentarnih mandata ili mjesta nosilaca izvršne vlasti.
” Model osigurava stabilnost i zaštitu demokratskih institucija, razvila ga je francuska sjajna ustavnopravna škola, i karakterizira Veliku republiku. Makron zna da poljuljani autoritet nakon relativne pobjede Nacionalnog okupljanja na evropskim izborima može vratiti potvrđivanjem i učvršćivanjem legitimiteta demokratskih institucija i svog predsjedništva izborima za parlament po dobrim francuskim izbornim pravilima”, pojašnjava on.
Francuska, prema njegovim riječima, nije jedina država u Evropskoj uniji koja ima superioran nacionalni izborni model, u odnosu na model prema kojem se bira Evropski parlament.
Kako kaže, zanimljiva je priča o bivšoj članici Unije, Velikoj Britaniji, u kojoj je haos stvorila stranka Nigela Faragea, koja nikad nije uspjela biti izabrana u britanski parlament, ali je iz Evropskog parlamenta izazvala Brexit i stvorila neprocjenjivu štetu Britanijii i dodaje da je slično i sa njemačkim mješovitim sistemom, koji, uz visoku parlamentarnu kulturu u Njemačkoj, osigurava snažnu branu širenja uticaja protivsistemskih stranaka kakva je AfD.
Preporučeno
“Ukratko, politički i izborni sistemi u ključnim državama članicama Unije takvi su da onemogućuju da se sistem nađe u rukama protivdemokratskih uzurpatora. Populističke protivdemokratske stranke neće ovladati niti Njemačkom, niti Francuskom, neće ovladati većinom u Evropskom savjetu, a kao što vidimo, daleko su od toga da bi mogle ovladati Evropskim parlamentom”, zaključio je Đenero.