Međunarodni tim istraživača, na čelu sa antropologom Klaudijom Otonijem i biologom Markom De Martinom sa rimskog univerziteta Tor Vergata, analizirao je genome 87 drevnih i današnjih vrsta mačaka, a rezultati istraživanja objavljeni su u časopisu “Science”, prenijela je Ansa.
Ranije studije zaključile su da je afrička divlja mačka, koja je trenutno rasprostranjena na Sjeveru Afrike i Bliskom istoku, predak domaće mačke.Činjenica da su mačke sahranjivane sa ljudima 7.500 godina prije nove ere na Kipru dovela je do hipoteze da su se one odomaćile tokom ranijeg perioda neolita u regiji uz istočnu obalu Sredozemnog mora.
Mačke su vjerovatno korišćene u istrebljivanju štetočina i glodara koje je privlačilo žito uzgajano u zajednicama koje su se bavile poljoprivredom.
Kako se navodi u studiji, dokazi zasnovani na ikonografiji i nalazima iz grobnica, koji potiču iz 2200. godine prije nove ere, ukazuju, međutim, na to da je Egipat iz doba faraona mjesto porijekla domaće mačke.
Pokušaji pripitomljavanja mačaka u Egiptu možda čak potiču iz još ranijeg perioda, oko 3700. godine prije nove ere, o čemu svjedoče ostaci dvije odrasle mačke koje su zajedno sa četvoro mladunaca sahranjene na lokalitetu Hierakonpolis, naveli su istraživači.
“Naši zaključci ukazuju na to da su se domaće mačke raširile nekoliko vjekova poslije neolita, i to najvjerovatnije iz Sjeverne Afrike”, kazao je Otoni.
On je dodao da su postojale najmanje dvije genetički različite populacije mačaka sjevernoafričkog porijekla, od kojih je jedna divlja mačka koja je stigla na Sardiniju i predstavlja preteču vrste divljih mačaka koje danas žive na tom ostrvu.
Preporučeno
Kako je Otoni objasnio, studijom je zaključeno da je druga vrsta, koja se proširila tokom perioda Rimskog carstva, doprinijela genetičkom nasleđu današnjih evropskih domaćih mačaka.
Video