Pred izbore, koji će u svim državama biti održani između 6. i 9. juna, ankete pokazuju da će partije, koje pripadaju desnom i lijevom centru te grupacija partije zelenih, doživjeti pad broja glasova, ali da će tradicionalne stranke zadržati većinu, doduše sa slabijim rezultatima, u odnosu na prethodne cikluse glasanja.
Zašto su važni rezultati izbora?
Poslanici u Evropskom parlamentu su jedini predstavnici u evropskim institucijama koji se direktno biraju od strane građana.Lideri ostalih institucija, poput Evropske komisije, Evropskog savjeta i šefa evropske diplomatije, su osobe kojima je potrebna politička podrška na najvišem nivou. Njih imenuje Evropski savjet, odnosno lideri država članica EU.
Evropski parlament je manje uticajna institucija od ostale dvije EU institucije – Evropske komisije i Evropskog savjeta.
Međutim, Evropski parlament se ne može zaobići u nekim ključnim pitanjima i važnim odlukama.
Primjera radi, Evropska komisija ne može stupiti na dužnost bez da je ne potvrdi većinom glasova Evropski parlament.
Takođe, ima konačnu riječ i kada je u pitanju usvajanje zajedničkog budžeta EU.
Zašto je bitno treće mjesto?
Dvije glavne političke grupacije, Evropska narodna partija (u žargonu narodnjaci), kao i Progresivni savez socijalista i demokrata (socijaldemokrate) su već doživjele određeni pad u prethodnim izborima, koji su održani 2019. godine.
Narodnjaci su dobili 2,8 od sto glasova manje, a socijaldemokrate 5,9 odsto.
Jacob Kirkegaard iz fondacije German Marshall Fund je mišljenja da se u predstojećim izborima najveće takmičenje vodi za treće mjesto.
On ističe da se za ovu poziciju bore krajnji desničari, krajnji ljevičari, te liberali.
Neće biti krajnje desničarske većine u Evropskom parlamentu – ocjenjuje Kirkegaard
“Neće biti krajnje desničarske većine u Evropskom parlamentu. Ako ništa drugo, mislim da je vjerovatno da će krajnja desnica ili one, stranke koje se obično povezuju sa krajnjom desnicom, vjerovatno da rastu na predstojećim izborima, ali sigurno ne bi imali ni blizu većine. Moguće je da neko od njih postane treća najveća porodica u parlamentu”, kaže Kirkegaard za Radio Slobodna Evropa.
On procjenjuje da će dva mjesta zadržati tradicionalne partije, odnosno narodnjaci i socijaldemokrate.
Šta bi mogao da podrazumijeva rast desnice?
U odlazećem sazivu Evropskom parlamentu desnica ima 128 mesta od 705.
U narednom sazivu, prema anketama, mogli bi da dobiju skoro četvrtinu svih mandata.
Međutim, prema mišljenu stručnjaka iz German Marshall Funda, to ne mora da znači da će rast ovih struja podrazumijevati i rast proruskog sentimenta u Evropskom parlamentu.
Kirkegaard kao primjer spominje italijansku premijeru Giorgiju Meloni koja, kako navodi, ima jak antiruski i proukrajinski sentiment.
Potom, tvrdi Kirkegaard, francuska predsjednička kandidatkinja Marine Le Pen koju je, ističe, Rusija finansirala, a sada sve više naginje ka Ukrajini.
“Bio bih oprezan u pretpostavci da će budući Evropski parlament, čak i ako bi krajnja desnica dobila mjesta, bio primetno više proruski ili antiukrajinski nego sadašnji parlament. Smatram da to nije slučaj”, navodi Kirkegaard.
Marine Le Pen je 2014. podigla kredit kod prve češko-ruske banke, u vrijednosti od 11 miliona eura.
Sjenka ovog zajma se dugo nadvila nad ovu krajnje desničarsku stranku, a Le Pen je bila žestoko kritikovana zbog njenih veza sa Rusijom.
U septembru 2023. godine je njena partija potvrdila da je u potpunosti isplatila kredit.
Jacob Kikergaard priznaje da će biti i proruskih elemenata unutar Evropskog parlamenta, poput ultradesničarskih partija iz Njemačke ili Holandije, ali će njihov uticaj biti mali.
“Oni imaju platformu na kojoj mogu da ponove svoje stavove. Ruska propaganda je, prema mom mišljenju, dio demokratije. Moramo to prihvatiti. Ali, to ne znači da će oni uopšte imati ikakav značajniji uticaj na stvarno oblikovanje evropske politike prema Rusiji i Ukrajini u budućnosti. Predvideo bih veoma veliki stepen kontinuiteta, nakon izbora, tako da će Evropski parlament nastaviti da bude jedno od tijela u EU koje se zalažu za strože sankcije Rusiji i veću pomoć, vojnu i finansijsku, Ukrajina”, zaključuje Kirkegaard.
Istog mišljenja je i Roland Freudenstein, osnivač platforme za zastupanje Brussels Freedom Hub.
“Čak će i neke od desničarskih partija koje rastu u velikoj mjeri da ustanu protiv ruske agresije i zagovaraće pomoć Ukrajini. I oni koji podržavaju Rusiju i ponavljaju rusku retoriku će se naći na radikalnoj desnici i na radikalnoj ljevici u Evropskom parlamentu. Ali, mnogi od njih, ili barem konzervativna grupa koja će rasti nakon ovih izbora, neće biti dio ovog proruskog pokreta. Tako da, ne vidim nikakvu promjenu po pitanju Rusije, Ukrajine ili odbrane slobode u Evropi”, navodi Freudenstein za Radio Slobodna Evropa.
On ističe da će doći do “blage promjene” na evropskim izborima. On smatra da nije sporno da će desnica rasti, ali vjeruje da ona neće moći da bude toliko jaka da bi mogla da blokira donošenje odluka u Evropskom parlamentu.
Alternativa za Njemačku (AfD) je desničarska populistička politička partija u Njemačkoj. Poznata je po svom evroskepticizmu, kao i po protivljenju imigraciji u Njemačku.
Obično se pozicionira kao radikalna desnica i u podskupu krajnje desnice u porodici evropskih političkih partija. Trenutno broji 78 poslanika od 736, koliko broji njemački Bundestag.
Partija za slobodu iz Holandije je u poslednjim izborima izazvala “zemljotres” kada je postala najveća stranka u Predstavničkom domu.
Riječ je o nacionalističkoj i desničarskoj populističkoj partiji. Za samo četiri godine je stekla popularnost, dobijajući značajnu podršku za svoje stavove protiv imigracije.
Zeleni dogovor – prva potencijalna ‘žrtva’ rasta desnice
Iako rast desnice, prema svemu sudeći, neće imati uticaja na ključna evropska politička pitanja, prije svega Rusije, očekivani rezultati izbora bi se mogli odraziti na ostale politike EU.
Kada je u pitanju spoljna politika, način na koji se političke grupe povezuju nakon izbora i uticaj koji ovi izbori imaju na nacionalne debate u državama članicama, imaće značajne implikacije na sposobnost Evropske komisije i Savjeta da donose spoljnopolitičke izbore, posebno u sprovođenju sledeće faze Evropskog zelenog dogovora.
Ovaj paket političkih inicijativa je usvojen 2020. godine i ima za cilj da postavi EU na put zelene tranzicije, sa krajnjim ciljem postizanja klimatske neutralnosti do 2050. godine.
Desničari se protive Zelenom dogovoru jer smatraju da će imati veliki ekonomski uticaj na industriju i mogućem gubitku radnih mjesta.
Italijanska premijerka Giorgija Meloni i francuska predsjednička kandidatkinja Marin Le Pen su lica desnice koje se protive Zelenom dogovoru.
Prema narativu desnice, Zeleni dogovor bi smanjio nezavisnost EU u snabdevanju energijom, te da bi ograničenja zelenih emisija mogla da uvećaju poljoprivredne troškove.
Ovogodišnji protesti poljoprivrednika su uveliko uticali na razvijanje takvih politika.
Preporučeno
Predsjednica Evropske komisije Ursula von der Leyen je već odlučila da povuče predlog koji ima za cilj da prepolovi upotrebu hemijskih pesticida do 2030. To je bio prvi signal da će ambiciozni Zeleni dogovor doživeti promjene.
Video