Istraga koju je sprovela Finansijsko-obavještajna jedinica Banke Italije otkrila je niz anomalija, uključujući povlačenje oko četiri miliona eura (4,35 miliona dolara) u gotovini, koje je skinuto sa dva računa ruske ambasade u Rimu od kada je Rusija počela punu invaziju na Ukrajinu februara prošle godine, analiziraju za Centar za analizu evropske politike (CEPA) italijanski novinari Gabrijela Karer i Oto Lanzavekia.

Zapadne sankcije su, navode, ograničile sposobnost Rusije da prenosi novac kroz bankarski sistem, ali njena diplomatska mreža, naravno, i dalje funkcioniše.

Sada, obavještajne službe rade na tome da otkriju da li se gotovina kojoj se ne može ući u trag – napravljena kroz 21 povlačenje, ponekad u iznosu do 100.000 eura odjednom – koristi za finansiranje operacija uticaja Kremlja.

Italijanski zvaničnici vjeruju da najvjerodostojnija hipoteza podrazumijeva višesmjernu strategiju koja podsjeća na dane KGB-a.

Najočiglednija upotreba novca jeste plaćanje pojedincima povezanim sa državom za pristup osjetljivim informacijama, kao što su novi dizajni oružja ili čak tajne NATO-a (oficir italijanske mornarice je zbog toga uhapšen 2021.).

Povezani članci

Politika

Sajber napadi kao opomena i podsticaj: Ulazak Crne Gore na sajber front

Svijet

UŽIVO Oružana pobuna u Rusiji: Prigožin naredio vojnicima da se vrate u baze, napušta Rusiju, Putin se zahvalio Lukašenku zbog rješavanja pobune

Društvo

MJU: Crna Gora, kao članica NATO-a, ne smije biti slaba karika

Drugi suptilniji pristup je putem plaćanja takozvanim agentima uticaja – novinarima, stručnjacima, influenserima, piscima i blogerima, univerzitetskim profesorima i istraživačima – da se iznesu narativi koji podržavaju stvar Kremlja.

Vijest o tome pojavila se istog dana – 14. novembra – kada je Istraga Povjerljivo sa Kipra, koja je otkrila nekoliko kanala preko kojih su podržavaoci Vladimira Putina prebacivali novac i skrivali svoje bogatstvo u inostranstvu.

Jedan od njih, ruski oligarh Aleksej Mordašov pod sankcijama EU i SAD, navodno je platio nagrađivanom njemačkom novinaru Hupertu Zajpelu oko 700.000 dolara za objavljivanje knjige pod naslovom Putinova moć o tome zašto je Evropi potrebna Rusija.

Hupert Zajpel je negirao da su njegovi poslovi bili neprikladni i rekao da su uplate bile isključivo vezane za podršku njegovim knjigama. Njegov izdavač je obustavio prodaju njegovih publikacija.

Tokom Hladnog rata, plaćanja KGB-a ‘simpatičnim’ pojedincima na Zapadu bila su uobičajena pojava. Ričard Got, književni urednik Gardijana, podnio je ostavku 1994. nakon što je otkriveno da se više puta sastajao sa agentima KGB-a, putovao o trošku Kremlja i dao imena potencijalno ‘simpatičnih’ kolega.

On je negirao prihvatanje gotovinskih isplata od 300 funti (373 dolara) koje su proslijeđene preko restoranskih stolova. Njegov primjer je bio daleko od izolovanog.

„Rusija sprovodi komunikacijsku i informacionu destabilizaciju“, tvrdi senator Borgi. Zatim je citirao nedavni incident sa italijanskom premijerkom Đorđom Meloni, koju su nasamarila dvojica ruskih komičara koji su se predstavili kao lideri Afričke unije.

Tokom razgovora, kako je sama priznala, govorila im je da su evropski lideri „umorni“ od rata u Ukrajini (što je rezultiralo ostavkom njenog diplomatskog savjetnika – što je indirektna pobjeda Rusije).

Borgi je, takođe, podsjetio na prve dane pandemije kovida, kada je tadašnji premijer Đuzepe Konte dozvolio ruskom vojnom osoblju da uđe u zemlju jer su nudili „pomoć“.

Rim je bio na nišanu Moskve zbog svoje snažne podrške Kijevu, možda više od većine saveznika Kijeva. Nekada viđena kao meko podnožje evropskog otpora Rusiji, Italija je korigovala kurs od Konteovih dana i bila je na stalnoj atlantističkoj putanji. Kremlj nije blagonaklono na to reagovao.

Veliki dio ruske zvanične propagande – prenošen preko portparolke ministarstva spoljnih poslova Rusije Marije Zaharove, bivšeg predsjednika Dmitrija Medvedeva i ambasadora u Italiji Alekseja Paramonova – žali zbog toga i usmjerena je na ljude koji se protive establišmentu, na suprotne glasove, uključujući i one koji su redovni gosti na italijanskim televizijskim kanalima.

U međuvremenu, hibridni rat Rusije se nastavlja – od hakovanja kritične infrastrukture preko sajber špijunaže do dobrih starih sajber napada.

Potonji su učetvorostručeni od početka rata u Rusiji, što je daleko veća stopa nego što se viđa drugde, prema najnovijim podacima Clusita, italijanskog udruženja za bezbjednost informacija.

Ruski sajber-napadi su posebno u porastu, kaže Bruno Fratasi, šef italijanske Nacionalne agencije za sajber bezbjednost.

U nedavnom izvještaju, ukrajinska agencija je predstavila sofisticirani sajber napad koji je orkestrirao APT29, poznat kao Cozi Bear, napredna grupa za uporne prijetnje koja djeluje u ime ruske Spoljne obavještajne službe (SVR), a među njenim metama su i italijanske ambasade.

Daleko od toga da su nepovezane, nezakonite primopredaje gotovine, „šaljivi pozivi“ i sajber napadi su dio istog srednjoročnog do dugoročnog dizajna: da se pogorša politička podjela, zagorča javna debata, podstakne informacioni haos i sije nepovjerenje prema demokratskim institucijama, dok se takođe miješa u demokratski proces ubrizgavanjem narativa usklađenih sa Kremljom i vršenjem špijunaže, zaključuju italijanski novinari.