Keler, koji je bio šef države od 2004. do 2010, umro je jutros u Berlinu poslije kratke bolesti okružen porodicom, saopšteno je iz kancelarije aktuelnog predsjednika zemlje Frank Valtera Štajnmajera.
Keler je izabran za šefa države 23. maja 2004. a prethodno je bio generalni direktor MMF-a od 2000. do 2004. i predsjednik Evropske banke za obnovu i razvoj (EBRD) od 1998. do 2000.On je ponovo izabran na predsjedničku funkciju pet godina kasnije 2010, međutim, 31. maja 2010. neočekivano je podnio ostavku.
UN su javile 2019. godine da je on „iz zdravstvenih razloga“ podnio ostavku na mjesto izaslanika UN za Zapadnu Saharu, na mjesto na kome je bio od 2017.
Bio je malo poznat većini Njemaca i udaljen od prvih političkih redova prije nego što je osvojio predsjednički mandat. Na njegovu nominaciju je visokotiražni dnevnik Bild napisao „Horst Ko?“.
On je međutim povećao popularnost tokom svog mandata, što je djelimično uspio time što je sebe predstavio kao autsajdera u političkoj eliti zemlje.
Povremeno je odbijao da potpiše zakone zbog briga o usklađenosti sa ustavom i nije uvijek bio popularan u vladi tadašnje kancelarke Angele Merkel koga je ona nominovala za predsjedništvo – što je uglavnom ceremonijalna funkcija, ali se često vidi kao izvor moralnog autoriteta.
Keler je izabran prije nego što je Merkel došla na vlast u vrijeme kada se Njemačka borila da izađe na kraj sa reformama tržišta rada i državnim smanjenjima socijalne pomoći.
On je u julu 2005. prihvatio da raspusti parlament i odobri tadašnjem kancelaru Gerhardu Šrederu prijevremene izbore. Rekao je da se Njemačka suočava sa „velikim izazovima“ i da je u pitanju budućnost zemlje i njene djece.
Merkel je pobijedila na tim izborima, ali je zamalo proćerdala veliku prednost u anketama kada su njene izjave o dubljim reformama odvratile glasače.
Usred kritika da ima malo šta da kaže poslije osvajanja drugog mandata, Keler je iznenada podnio ostavku 31. maja 2010. godine. Naveo je kao razlog kritiku oko radijskog intervjua koji je dao poslije posjete njemačkim vojnicima u Avganistanu.
U tom intervjuu rekao je da bi za Njemačku, kao zemlju koja je zavisna od izvoza, vojno raspoređivanje moglo biti „potrebno“ da bi se branili njeni interesi, na primjer za slobodne trgovinske rute.
Preporučeno
Mnogi su smatrali da se to odnosi na nepopularnu njemačku misiju u Avganistanu mada je iz njegove kancelarije kasnije rečeno da se odnosi na patrole protiv piraterije kod obale Somalije.
Video